چند نفر تهیدست از یک بقالى نسیه برده بودند  

بقال پى در پى از آنها میخواست که بدهکارى خود را بپردازند، با آنها برخورد خشن میکرد و با سخنان درشت، حق خود را مطالبه مینمود.

آنها، از خشونت هاى بقال ناراحت بودند، اما بر اثر تهیدستى، چاره اى جز صبر و تحمل نداشتند.

در این میان، صاحبدلى گفت:

وعده دادن نفس به غذا، آسانتر از وعده دادن پول به بقال است!

یعنى، به شکم خود در مورد غذا وعده امروز و فردا بده و خود را بدهکار بقال ننما، که وعده به شکم آسان است و وعده به بقال سخت!