افزایش قیمت دلار چه تاثیری بر قیمت اجناس و ارز کالایی دارد؟  

وقتی بانک مرکزی دچار کاهش کمی در منابعش شد، برای پایین نگه داشتن نرخ‌های بهره مجبور به ایجاد بدهی برای خود شد و ترازنامه بانک مرکزی دچار تورم گردید. فدرال رزرو در سال‌های بعد از بحران، نرخ‌ بهره‌های کوتاه مدت در آمریکا را به صفر رسانید. تئوری پشت کاهش کمّی و نرخ بهره‌های کوتاه مدت پایین، این بود که آن‌ها می‌خواستند با مهار صرفه‌جویی و تشویق به استقراض و خرج کردن، اقتصاد را تحریک کنند.

هنگامی که اهداف سیاست‌های پولی در سال ۲۰۱۴ به دست آمدند، به دلیل اینکه بانک مرکزی به کاهش کمی پایان داده و اخطار داد که افزایش نرخ‌های بهره، نرخ وجوه فدرال را پایین‌تر از نرخ بهره صفر می‌کشد، ارزش دلار باز هم بالاتر رفت. چشم‌انداز نرخ بهره رو به افزایش در آمریکا، باعث تقویت دلار شد. در دسامبر ۲۰۱۵ فدرال رزرو برای اولین بار در ۹سال گذشته، نرخ‌های بهره کوتاه مدت را افزایش داد و متعهد شد که در سال ۲۰۱۶ هم، سه یا چهار بار این کار را انجام دهد. در نتیجه دلار بالاتر رفت و قیمت اجناس و کالا کاهش یافت.

کاهش قیمت کالا

قیمت اجناس نسبت به دلار و نرخ‌های بهره بسیار حساس است. دلار کم ارزش و نرخ‌های بهره پایین که به‌دنبال بحران مالی ۲۰۰۸ به وجود آمده بود، باعث شد که قیمت مواد خام به بالاترین حد خود افزایش یابد. در سال ۲۰۱۱ قیمت طلا به بالاتر از هر اونس ۱۹۰۰ دلار افزایش یافت و نقره در حدود هر اونس ۵۰ دلار مبادله می‌شد.

بسیاری از اجناس دیگر هم در سال‌های ۲۰۱۱ و ۲۰۱۲ به اوج قیمت خود رسیدند. به‌هرحال، برخلاف فضای نرخ بهره صفر و دلار ضعیف، اقتصاد چین از رونق افتاد و کاهش تقاضای سایر نقاط جهان، باعث شد قیمت اجناس شروع به سقوط کند. افزایش ارزش دلار که در سال ۲۰۱۴ شروع شد، به آتش نزول قیمت اجناس دامن زد. دلار در سال ۲۰۱۵ به اوج خود رسید و قیمت بسیاری از اجناس در اواخر ۲۰۱۵ و سال ۲۰۱۶ به پایین‌ترین نرخ معامله رسیدند. به عنوان مثال، در ۱۱ فوریه ۲۰۱۶ نفت خام به پایین‌ترین قیمت از سال ۲۰۰۳ تا به حال، فروخته شد. قیمت هر بشکه نفت خام NYMEX در این قرارداد، به ۲۶/۰۵ دلار رسید. در آگوست ۲۰۱۵، قیمت شکر به هر پوند ۱۰ سنت کاهش یافت و در پایان سال ۲۰۱۵، طلا به قیمت هر اونس ۱۰۴۶ دلار مبادله شد. افزایش ارزش دلار، باعث شد قیمت مواد خام در همه بخش‌ها سقوط کند.

پیروی روند قیمت ارز کالایی از روند قیمت دلار

کشورهایی که از لحاظ منابع معدنی غنی هستند، به درآمد فروش مواد خام وابسته‌ هستند و بازار مربوط به اجناس، روی ارز آن‌ها تاثیر منفی دارد. در زمان اوج قیمت اجناس، یک دلار استرالیا برابر ۱/۱۰ دلار آمریکا بود. در اواخر ۲۰۱۵ و اوایل ۲۰۱۶، که قیمت اجناس به کف رسید، ارزش پول استرالیا فروکش کرد و نرخ ارز استرالیا به حدود ۶۸ سنت آمریکا رسید.

دلار کانادا، دیگر ارز حساس به کالا، از حدود ۱/۰۶ دلار آمریکا در سال ۲۰۱۱، به حدود ۶۸ سنت در اوایل ۲۰۱۶ رسید. ارز سایر کشورها که به ذخایر منابع طبیعی و تولید کالا وابسته بودند هم، کاهش ارزش داشت. ریال برزیل و روبل روسیه، هر دو متناسب با قیمت اجناس کاهش ارزش داشتند.

در سال ۲۰۱۶ رشد ضعیف اقتصاد آمریکا در سه ماهه اول و ترس از سرایت اقتصادهای ضعیف سراسر دنیا، باعث شد فدرال رزرو افزایش نرخ بهره را متوقف کند. تا ماه می سال ۲۰۱۶، بانک مرکزی آمریکا حرکتی برای افزایش نرخ وجوه فدرال انجام نداد و به تعهدات خود برای سال ۲۰۱۵ عمل نکرد.

یک اصلاح قیمت در سال ۲۰۱۶

عدم افزایش نرخ بهره آینده در آمریکا، باعث شد دلار نسبت به پنج ماهه اول سال ۲۰۱۶ کاهش ارزش داشته باشد. شاخص دلار در سوم می به ۹۱/۸۸ کاهش یافت.

در واکنش به این اتفاق، قیمت بسیاری از اجناس بهبود یافت. نفت خام از ۲۶/۰۵ دلار در فوریه ۲۰۱۶، در اواخر می به بشکه‌ای ۵۰ دلار رسید. این نشان‌دهنده یک افزایش بیش از ۹۲ درصدی در کمتر از ۴ ماه گذشته است. قیمت بسیاری از کالاهای دیگر هم افزایش یافت و ارز کالاها  بالاتر رفت. دلار استرالیایی به بیش از ۷۸ سنت در هر دلار آمریکا، بهبود یافت و پول کانادا به بیش از ۷۸ سنت ارتقا یافت. رئال برزیل و روبل روسیه هم، به تبع از قیمت بیشتر اجناس، نسبت به دلار آمریکا افزایش ارزش یافتند.

اینکه افزایش نرخ بهره دیگری از طرف بانک مرکزی آمریکا در اولین ماه‌های ۲۰۱۶ صورت نگرفت، نزولی بودن دلار و رو به ترقی بودن اجناس و ارز کالاها را ثابت کرد. به هرحال، هنگامی که فدرال رزرو گزارش همایش کمیته بازار باز فدرال آوریل را در ۱۸ ماه می منتشر کرد، بازار این بحث‌ها را به منزله نشانه‌ای از این دانست که فدرال رزرو یک بار دیگر در طول تابستان ۲۰۱۶ نرخ‌ها را افزایش خواهد داد. در نتیجه یک افزایش سریع در ارزش دلار به وجود آمد و قیمت بسیاری از اجناس و ارزهای کالا پایین آمد. از آنجا که دلار در ماه می به پایین‌ترین نرخ، مبادله شد و پس از آن به سرعت افزایش ارزش یافت، یک الگوی فنی قابل توجه در بلندمدت به‌وجود آمد که می‌توانست ارزش دلار را به بالا و قیمت کالاها و ارزهای حساس به قیمت کالا را در ماه‌های پیش رو به پایین سوق دهد.

الگوی تجارت معکوس کلیدی با روند صعودی

یک الگوی تجارت معکوس کلیدی با روند صعودی در نمودار ماهانه، هنگامی رخ می‌دهد که یک قیمت در بازار به سطحی پایین‌تر از کف قیمت ماه قبل سقوط می‌کند و سپس به بالاتر از سقف قیمت ماه قبل می‌رسد. دلار آمریکا این الگوی قیمت را در ماه می ۲۰۱۶ تجربه کرد. قرارداردهای آتی شاخص دلار در ماه می، به ۹۱/۸۸ رسید. کف قیمت در ماه آوریل ۹۲/۹۷۵ بود. سقف قیمت در آوریل ۲۱/۹۵ بود؛ یعنی زیر قیمت پایانی شاخص دلار در روز سه‌شنبه ۳۱ ماه می. در نتیجه در نمودار ماهانه بلند مدت، نشانه‌های فنی خوشبینانه‌ای دیده می‌شد.

آخرین الگوی تجارت معکوس کلیدی خوشبینانه در شاخص دلار، در اکتبر ۲۰۱۵ هنگامی که شاخص در ۹۷/۰۰۵ بسته شد، اتفاق افتاد. سیگنال فنی خوشبینانه، باعث شد سقف قیمت در دسامبر ۲۰۱۵ به ۶۰/۱۰۰، یعنی یک افزایش ۳/۷ درصدی نسبت به قیمت نهایی در ماه اکتبر برسد. نمونه دیگر از چنین الگوی فنی برای دلار در جولای ۲۰۱۴ اتفاق افتاد. در آن ماه شاخص دلار در ۸۱/۵۳ بسته شد و در مارس ۲۰۱۵ به ۱۰۰/۳۸ افزایش یافت؛ افزایش ۲۳ درصدی در هشت ماه، یعنی بخش عمده‌ای از تغییر ارزش اخیر دلار. دلار در بین جولای ۲۰۱۴ تا مارس ۲۰۱۵، هر ماه افزایش ارزش داشته است.

سیگنال فنی برای دلار در ماه می، یک رویداد بسیار قابل توجه بود. این رویداد می‌توانست عواقب سنگینی برای قیمت اجناس و ارزهای حساس به قیمت کالا در ماه‌های پیش رو داشته باشد. الگوی فنی نمودار ماهانه در ماه می ۲۰۱۶ یک علامت خطر برای کالاها و ارزهای وابسته به کالایی که در ماه‌های اخیر بهبود یافته بودند، نشان می‌داد. به هرحال یک گزارش اشتغال ضعیف در اواخر ماه می، باعث شد دلار یک بار دیگر عقب‌نشینی کند و باعث شود قیمت برخی کالاهای اساسی در اوایل ژوئن بالا برود. بازارهای مربوط به همه انواع دارایی‌ها، نوسانات در حال افزایش را به خود دیده‌اند. از آنجا که بازار کالا نسبت به بازار دارایی‌های دیگر تمایل بیشتری به نوسان دارد، ادامه نوسانات قیمت گسترده به احتمال زیاد به عملیات بازار در طول سال ۲۰۱۶ تسلط خواهد یافت.

  نویسنده :

آناهید اعظمی‌‌فر