در سنین جوانی، زوجها اغلب نسبت به خطرات آینده بیتفاوت هستند. انرژی و روحیه جوانی باعث میشود دوران بازنشستگی و دشواریهای آن از نظر زوجین دور بماند. جوانان آینده را پیش روی خود میبینند و از این رو ترسی در خصوص شرایط احتمالی آتی ندارند. اما مساله نگرانکننده این است که ناآگاهی نسبت به آینده، نمیتواند از عواقب عدم برنامهریزی و غفلت جلوگیری کند؛ چراکه نحوه خرج کردن پول در زمان جوانی و در زمان خردسالی کودکان، شرایط زندگی افراد را در دورههای بعدی و به خصوص در زمان رشد فرزندان تعیین خواهد کرد
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
از این زاویه، شناخت خطاهای مالی و اشتباهات پدران و مادران در مدیریت پول، گامی اساسی در پیشگیری از بحرانها و ساختن زندگی موفق در آینده است. موارد زیر از جمله مهمترین خطاهای زوجهای جوان است که پرهیز از آنها میتواند آینده مالی خانواده را تضمین نماید:
۱- خرید خانهای که از توانایی و نیاز خانواده فراتر است
مسکن از جمله ضروریات هر زندگی است و اهمیت آن پس از تولد فرزندان بسیار افزایش مییابد. مسکنی مناسب، در محیطی مطلوب و برخوردار از فضای کافی در نحوه رشد وتربیت کودک تاثیر بسیار زیادی دارد. به همین جهت زوجهای جوان میکوشند با یاری از روشهای متفاوت این نیاز اصلی خانواده را برطرف سازند. یکی از راههایی که خانوادههای جوان برای خرید خانه و تامین نیاز به مسکن مورد استفاده قرار میدهند، تکیه بر وامهای خرید است. بانک به صورت معمول بر اساس دارایی و توانایی فرد، وامی را برای خرید در اختیار او قرار میدهد. اما نکته آنجا است که هر چه میزان این وام بیشتر باشد، طول مدت بازگشت مبلغ قرض گرفتهشده و در نتیجه میزان بهره پرداختی بیشتر خواهد شد. امری که میتواند با گذشت سالهای جوانی مشکلات و بحران مالی قابل توجهی را به وجود آورد.
برای پرهیز از این مساله حتما باید به تناسب میان هزینههای مسکن و درآمد خالص خانواده توجه کرد. در این مسیر، میزان هزینه ماهانه مرتبط با خرید خانه نباید از ۳۰ درصد این میزان فراتر رود و در خصوص وام دریافتی نیز باید با دقت و برنامهریزی بلند مدت عمل شود. زوجهای جوان باید در انتخاب و خرید خانه صرفاً بر نیازهای واقعی و نه امیال مرتبط با دیگران توجه کنند. در این صورت، محافظت از منابع خانواده برای سالهای آینده ممکن خواهد شد.
۲- بیتفاوتی به بدهیها
زوجهای جوان از آنجا که با امید نسبت به آینده نگاه میکنند، اغلب نسبت به بازگشت بدهیهای قبلی خود بیتفاوت هستند و پی در پی بر حجم آنها میافزایند. به علاوه در بسیاری موارد از اولویتبندی بازگشت بدهیها بر اساس نرخ بهره آنها نیز غفلت میکنند. این مساله نیز به مانند مورد قبل، خطری جدی برای آینده خانواده است. زمانی که در طول سالیان بر حجم بدهیها افزوده شود، بازگرداندن آنها دشوار خواهد بود. به علاوه ورود زوجین به سنین بالاتر و کاهش توانایی کاری و درآمدی آنها نیز بازگشت بدهیها را کندتر میکند. در چنین شرایطی ممکن است خانواده در زمانی که باید به استراحت و لذت بردن مشغول شود، بحرانی جدی را تجربه نماید. فرزندان نیز با افزایش سن نیازهای گستردهتری پیدا میکنند که خانواده باید برای تامین آنها از منابع کافی برخوردار باشد. اما وجود میزان زیادی بدهی، منابع موجود را به خود اختصاص داده و از برآورده شدن نیازهای فرزندان جلوگیری میکند.
۳- دست کم گرفتــن هزینـــههای آتی فرزندان
والدین در زمان تولد فرزندان بیشتر بر هزینههای مرتبط با خردسالی آنها متمرکز هستند و در بسیاری موارد از هزینههای سالهای بعد غافلاند. این در حالی است که هزینههای مرتبط با دورههای بعدی در زندگی فرزندان بسیار بیشتر از هزینههای خردسالی آنها است. کودکان با ورود به سنین نوجوانی حجم بسیار زیادی از پول را از والدین طلب خواهند کرد و این مساله فشار بیسابقهای را روی خانواده ایجاد میکند. به طور طبیعی، کودک باید در مدارسی مناسب تحصیل کند، نیاز به کلاسهای اضافی و لوازم نوجوانی خواهد داشت، ورود به دانشگاه برای خانواده هزینهبر است و در شرایط کشور ما، ازدواج فرزند نیز باید از سوی خانواده تامین مالی شود. این میزان از نیاز مالی در صورت نبودِ برنامهای بلندمدت کمرشکن است.
از این رو والدین باید برای پرهیز از مواجهه با بحرانی تمام عیار در زمان رشد فرزندان، از همان زمان تولد نسبت به آینده آنها حساس بوده و برنامهریزیهای ضروری را انجام داده باشند. این برنامه میتواند شامل پسانداز منظم، بازگشایی حسابهایی خاصی برای کودک و یا استفاده از ابزارهای سرمایهگذاری باشد.
۴- غفلت از پسانداز
تمامی مشکلات بالا را میتوان در نهایت منتهی به یک مساله اصلی دانست و آن بیتفاوتی نسبت به اهمیت پسانداز است. بنیاد اقتصادی خانواده به ویژه با گذر از سالهای ابتدایی و میانی بر وجوه پساندازشده و سرمایهگذاریها استوار است. این موارد تضمین مالی کافی برای تحقق اهداف و برآوردن نیازهای اعضای خانواده را فراهم میکنند. از این رو والدین باید از همان سالهای ابتدایی نسبت به مدیریت شرایط اقدام کنند و راهکارهای مناسبی را برای پسانداز کردن بیابند. این کار با برنامهریزی و اراده جدی به سادگی قابل انجام خواهد بود. در صورت نبود مهارت و تخصص کافی، استفاده از مشاوران مالی نیز در این زمینه راهگشا است.
ماهنامه معیشت، شماره ۱۲، شهریور ۹۴
ثبت نام و عضویت میز کار