ریشه ضرب المثل/ اصطلاح «سبیلش را چرب کرد» از کجا آمده است؟  

🖌 در عصر صفویه بازار سبیل دوباره رونق یافت و سلاطین صفویه به علت انتساب به شیخ صفی الدین اردبیلی چون خود را ‏اهل عرفان و تصوف می دانستند و به همین سبب لقب مرشد کامل را اختیار کرده بودند لذا غالبا سبیلهای چخماقی و کلفت می ‏گذاشتند و مریدان و پیروانشان را نیز به این امر تشویق می کردند. ⚜️

🖌 کسانی که سبیلهای بلند و چخماق داشتند ناگزیر بودند همه ‏روزه چند بار به نظافت و آرایش آن بپردازند زیرا اگر تعلل و تسامح می ورزیدند سبیلها آویزان می شد و آن هیبت و زیبایی ‏که انظار دیگران را به خود جلب نماید از دست می داد.‏⚜️

🖌 سبیل پر پشت و متراکم وقتی به هم پیوسته می شد و جلا پیدا می کرد که آن را چرب می کردند و با دست مالش می دادند.‏⚜️

🖌 آنهایی که قدرت و تمکن کافی نداشتند خود به این کار می پرداختند ولی سران و ثروتمندان افرادی را برای سبیل چرب کردن ‏داشتند. کار سبیل چرب کن این بود که در مواقع معین که صاحب سبیل مهمانی رسمی داشت و یا می خواست به مهمانی برود ‏دست به کار می شد و با روغن مخصوص سبیل را جلا و زیبایی می بخشید.‏⚜️

🖌 بدیهی است اگر از عهده سبیل چرب کردن به خوبی بر می آمد صاحب سبیل مشعوف و خرسند می شد و در این موقع سبیل ‏چرب کن هر چه می خواست از طرف صاحب سبیل بر آورده می شده است.‏⚜️

🖌 به این ترتیب بود که اصطلاحات: سبیلش را چرب کن ، سبیل کسی را چرب کردن، سبیل چرب شده، و امثال آن مرسوم شد ‏و کم کم رایج گردید.‏ ⚜️