یکی از موارد خیلی مهم در یک سازمان، نیروی انسانی یا منابع انسانی یا توسعه انسانی است. مبحثی که در ایران به تازگی دارد مطرح می‌شود؛ ولی در دنیا اهمیت ویژه‌ای هم از نظر تئوری و هم از نظر عملی در سازمان‌ها به آن داده شده است.
اعتبار هدیه بگیرید و مشارکت کنید
با اعتبار هدیه، از خدمات ویژه استفاده کنید
در بازارکار حسابداری و مالی بدرخشید
خدمات مالی و حسابداری خود را معرفی کنید
در ایران بیشتر تا این لحظه به صورت گذرا بدان پرداخته شده؛ البته بعضی از سازمان‌ها هم واقعا آن را اجرا کردند. ولی اینکه ما عمیقا پی ببریم و باور داشته باشیم که ثروت و توانایی امروز شرکت‌ها نیروی انسانی‌شان است، موضوع ساده‌ای نیست.این نیروی انسانی از قسمتهای مختلف ساده‌اش که در زبان فارسی از آن زیاد استفاده می‌کنیم مانند جذب و نگهداشت تا بحث‌های خیلی کوچک‌تر مانند بحث‌های مانیتورینگ و… و بحث‌های مبسوط‌تری مانند توسعه انسان‌ها را شامل می‌شود. در اداره سازمان فردی که به عنوان مدیر یا مسئول قرار می‌گیرد، اول باید خودش به توسعه انسانی اهمیت ویژه‌ای بدهد. یک سازمان، خیلی وقت‌ها تا حد زیادی نوع رفتار و نگرشش شبیه موسسان و مدیرانش می‌شود. بر این اساس توسعه انسانی را خود مدیر باید در سرلوحه کارهایش قرار دهد و یاد بگیرد که تنها راه توسعه شرکتش توسعه خود اوست. توسعه خودش در بعدهای مختلف علمی، شخصیتی و…
در هر صورت این سه حوزه؛ بسترسازی، پرورش و ارزیابی؛ با هم باید شکل بگیرد و طبیعتا فرآیندهای سازمانی، فرهنگ، ساختار سازمانی و… در بستر فرهنگی و اجتماعی سازمان شکل می‌گیرد. یکی از موضوعاتی که لازم است یک مدیر بداند این است که فقط بحث سیستماتیک و مربیگری و مانیتورینگ و یادگیری جمعی به مسئله توسعه منتهی نمی‌شود. اگر اینها اضلاع یک مثلث باشند ما یک دایره‌ای دور این داریم که شامل یک بینش محیطی است؛ شامل یک سبک زندگی و یک نوع خودشناسی است که به این بستر در جامعه امروز نیاز زیادی داریم تا به سعادت و تعالی فرد بینجامد. اگر کسی بحث اداره سازمانش را با بحث کارآفرینی و چنین مباحثی بخواهد پیوند بزند، طبیعتا باید نگاه جدی به نظریه مازلو در بحث خودشکوفایی داشته باشد. زمانی که واقعا احساس کند که خودشکوفایی و درک ویژگی‌های اصلی‌اش برایش مهم است؛ می‌تواند باعث توسعه آدم‌های دیگر و سازمانش هم بشود. بنابراین توسعه خود را در آن سه بخش لازم است که پی بگیرد و بر این باور باشد که وظیفه اصلی‌اش در سازمان، سود عالی، مشتریان راضی و همکاران شاد است. یک بعد دیگر را هم اضافه می‌کنیم؛ یعنی توسعه و رشد جدی نیروها.
کسب‌وکار
یعنی اگر ما قبلا یک سه‌ضلعی را در نظر می‌گرفتیم، الان به یقین باید یک چهارضلعی جدی را که شامل توسعه و رشد انسان‌ها و فعالیت انسان‌هاست در نظر بگیریم؛ که منجر به سرزندگی و نشاط در محیط کار می‌شود. خیلی وقت‌ها ما برای اینکه آدم‌ها توسعه پیدا کرده و حرکت کنند سختگیری‌هایی باید داشته باشیم.
خب در مراحل اولیه خیلی غرغر می‌کنند و شاید اینها تا زمانی که در سازمان هستند، مدام غر بزنند و بگویند سخت است، کار زیاد است و… ولی به تجربه ثابت شده که هرچقدر بگویند سخت است و هرچقدر غر بزنند در این حوزه، در نهایت ماندگاریشان در سازمان بیشتر است تا اینکه نیروهایی بی‌خیال بیایند و بروند؛ اینها ماندگاریشان در سازمان خیلی کم است. پس توسعه‌دادن آدم‌ها و نیروها که اسمش را می‌گذارم منابع انسانی موضوعی است که در مرحله اول و در قالب آن، حال افراد سازمان چندان خوش نیست؛ ولی قطعا رضایت درونی دارند. در این مورد، توجه کنید به اینکه بین حال خوب لحظه‌ای و رضایت درونی، یک تفاوت اساسی قائل شوید.
بر اساس آنچه بیان شد، این را به عنوان یکی از هدف‌های اصلی‌تان در سازمان ایجاد کنید که توسعه خودتان باید دائمی و مستمر باشد و بعد این توسعه را باید بتوانید به دیگر قسمتهای سازمانتان انتقال دهید. از بحث‌های اصلی مدیریت همین شامل‌شدن است؛ از توسعه مدیران ارشد تا توسعه همکاران خدماتی؛ توسعه همه آدم‌ها. یعنی این سازمان متوازن بالا بیاید. و برای اینکه این توسعه داده شود، این سه اصلی، باید مدنظر قرار گیرد. در این میان، سبک زندگی نیروهای انسانی هم باید همیشه مدنظر باشد. مثلا این آدمی که من برای کارم انتخاب می‌کنم، اصلا سبک زندگی‌اش چگونه است؟ چه سبکی از زندگی را دوست دارد؟ و من چطور می‌توانم سبک زندگی همکارانم را به سمتی که باعث توسعه و رشدشان بشود، هدایت کنم. آیا می‌توانم به آنها پیشنهاد کنم که دوستانشان در شبکه‌های اجتماعی چه کسانی باید باشند؟ آیا می‌توانم به آنها پیشنهاد کنم که حتی شما در چه کانال‌ها و گروه‌هایی عضو شدید؟ چه اخباری را در روز بخوانید؟ با چه کسانی رفت‌وآمد خانوادگی داشته باشید؟ آیا می‌توانید به آنها بگویید فرزندپروری چه اهمیتی دارد؟
بله، می توانید!
از آن طرف، بحث بینش محیطی را با آنها مطرح کنید. بگویید که محیط برای همه آدم‌ها چقدر می‌تواند تاثیرگذار باشد. محیط من در خانواده می‌تواند تاثیر مستقیم روی کارم داشته باشد، پس من یاد بدهم به آنها که محیط‌هایشان را تا جایی که امکان دارد انتخاب کنند و به صورت اجباری در آن قرار نگیرند. محیط را انتخاب کنند تا رشد فردی و سازمانی‌شان به بهینه‌ترین شکل ممکن تداوم یابد.
منبع:
خلاقیت
ثبت نام و عضویت میز کار
